Przejdź do głównej zawartości

Recenzja książki "Ostatni" Hanny Jameson- jej premiera tuż, tuż...


Witajcie! Dziś mam dla Was recenzję książki, która swoją premierę będzie miała w połowie stycznia. Czy ta książka sprostała moim oczekiwaniom? O czym jest jej fabuła? Czym mnie zaskoczyła? Wszystko znajdziecie poniżej... Zapraszam do lektury!


Akcja książki toczy się w szwajcarskim hotelu, gdzie główny bohater – Jon Keller – bierze udział w konferencji naukowej. Jest on amerykańskim historykiem, a podczas pobytu w Szwajcarii dowiaduje się, że w kilku światowych stolicach doszło do ataku nuklearnego. Mężczyzna nie wie, czy jego rodzina jeszcze żyje, wydawać by się mogło, że to koniec cywilizacji i świata. Goście hotelu zostają poniekąd uwięzieni, niektórzy nie radzą sobie z tragicznymi wydarzeniami i decydują się na popełnienie samobójstwa, inni na własną odpowiedzialność opuszczają miejsce. Wszyscy są odcięci od świata, a pewnego dnia zostają znalezione zwłoki dziewczynki w zbiorniku na wodę. Najprawdopodobniej morderca jest wśród ocalałych. Keller postanawia znaleźć mordercę, prowadzi Kronikę pierwszych miesięcy postnuklearnej rzeczywistości, w której skrzętnie zapisuje swoje obserwacje, chociaż nie ma pewności, że ktoś kiedykolwiek ją przeczyta, całkiem możliwe, że tych dwadzieścioro ocalałych to ostatni ludzie na świecie. 

Wydawać by się mogło, że panika towarzysząca mieszkańcom hotelu jest świetnym pretekstem dla morderstwa. Ciężko znaleźć winnego wśród nieznanych ludzi, ale główny bohater bierze na siebie odnalezienie zabójcy dziewczynki. 

Ostatni to opowieść o trudnych warunkach życia po wybuchach nuklearnych. Bohaterowie nie wiedzą, czy ktoś oprócz nich przeżył. Klimat tej książki jest utrzymany w ciekawej, postapokaliptycznej  formie, jednak nie jest to najlepsza książka, jaką kiedykolwiek czytałam. Można znaleźć logiczne niedociągnięcia i nieścisłości, a bohaterowie nie wnoszą czegoś nowego, świeżego. Niestety zakończenie również mnie rozczarowało, było przewidywalne i niedopracowane.
Ogromnym plusem tej powieści jest to, że skłania czytelnika do przemyśleń. Nasuwa się wiele pytań egzystencjalnych oraz takich, jak zachować się w podobnej sytuacji. Wizja końca świata oraz morderstwo dziewczynki dają czytelnikowi historię, która może zaciekawić i zaskoczyć. Główny bohater został tak wykreowany, aby czytelnik mógł się z nim utożsamić, co jest zaletą, ale niekiedy wybory i zachowania Kellera można nazwać głupimi. 

Podsumowując, opowieść o ludziach, którzy przeżyli koniec świata” jest fascynująca, można wyczuć rosnące napięcie, poznaje się różnych bohaterów, ich psychikę i zachowania. Wątek morderstwa dziewczynki, poznania jej tożsamości oraz poszukiwań zabójcy pozostawia wiele do życzenia, pojawiają się nieścisłości. Jednak ani trochę nie żałuję, że  przeczytałam tę książkę, wciąga od pierwszych stron, daje do myślenia, pozwala przeżywać losy bohaterów i chce się poznać zakończenie. 

Moja ocena 6/10
Data premiery książki: 15.01.2020 r.

Za egzemplarz dziękujemy:

https://www.czarnaowca.pl/kategorie/bez_kategorii/ostatni,p804952237

I co sądzicie o tej książce? Jest w Waszym klimacie?
Co ostatnio czytaliście z nowości książkowych?

Komentarze

  1. Mam w planach przeczytać tę książkę. 😊

    OdpowiedzUsuń
  2. Książka jest w klimatach, które lubię. Dam jej szansę. ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Może wkrótce ją przeczytam. Lubię takie klimaty ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie moje klimaty, ale może dam jej wkrótce szansę :D Może akurat mi się spodoba :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Zapowiada się interesująca fabuła. Wpisuję na listę.

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie jestem fanką postapo i chyba tym razem nie przekona mnie nawet kryminalny wątek. Jakoś ciężko jest mi wyobrazić sobie spójność fabuły tej książki.


    Pozdrawiam,


    https://tamczytam.blogspot.com/2019/12/gdanski-smak-whiskey.html

    OdpowiedzUsuń
  7. Szczerze jestem nią bardzo zainteresowana ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Najważniejsze, że wciąga od pierwszych stron. To mnie przekonuje.

    OdpowiedzUsuń
  9. To raczej nie za bardzo moje klimaty.

    OdpowiedzUsuń
  10. Gdzieś już o tym czytałam, chętnie się zapoznam:-)

    OdpowiedzUsuń
  11. Raczej nie czytam postapokaliptycznych historii, tutaj dodatkowo zniechęcają mnie niedociągnięcia czy logiczne nieścisłości

    OdpowiedzUsuń
  12. Książka sprawdziłaby się dobrze jako fabuła filmu. Ilustracja nie zwróciłaby mojej uwagi. Dobrze, że poznałam Twoją recenzję. Zapisuję na listę do przeczytania.

    OdpowiedzUsuń
  13. Tematyka nawet mnie zaciekawiła, fajny pomysł na fabułę, szkoda tylko, że zakończenie słabe. Nie cierpię przewidywalności i typowych bohaterów. Może jak wpadnie w łapki dam jej szansę, ale nie nastawiam się, że koniecznie muszę przeczytać.

    OdpowiedzUsuń
  14. Bardzo mi się osoba recenzja i tematyka zdecydowanie do mnie trafia

    OdpowiedzUsuń
  15. Mam lekturę w planach i liczę na to, że mimo wszystko bardziej mi się spodoba.

    OdpowiedzUsuń
  16. Nie znam tej książki, ale nie ciągnie mnie do jej przeczytania :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Zdecydwanie pozycja dla mnie- uwielbiam tego typu fabułę :-)

    OdpowiedzUsuń
  18. Ta książka może niestety nieść przesłanie o takowej wojnie, bo nie za dobrze się dzieje teraz na Świecie

    OdpowiedzUsuń
  19. Ciekawa, postapokaliptyczna pozycja - nie znałam, nie słyszałam o niej wcześniej.

    OdpowiedzUsuń
  20. Jest to jeden z tytułow, kyory mnie szczerze zainteresowal

    OdpowiedzUsuń
  21. Ostatnio nie ma jakoś czasu na czytanie książek,tylko poradniki, taka karma :-)
    Chociaż recenzja brzmi bardzo ciekawie ...

    OdpowiedzUsuń
  22. Podobało mi się w tej książce połączenie dystopii i kryminału :)

    OdpowiedzUsuń
  23. Zapowiada się bardzo dobrze. Lubię takie historie. Aktualnie czytam nową książkę Bondy Miłość leczy rany i jestem zachwycona. Zachęcam do przeczytania

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za każdy rodzaj aktywności. To dla mnie wielka motywacja do dalszych działań :)

Zapraszam również na nasz Fanpage Uwielbiamy Testowanie.

Popularne posty z tego bloga

Wielka księga wierszy Juliana Tuwima - recenzja

To wydanie to klasyka w literaturze. Kto z nas nie zna twórczości Juliana Tuwima? Komu nie kojarzą się jego wiersze z czasami beztroskiego dzieciństwa? Te ponadczasowe utwory od pokoleń kształtują wyobraźnię i wrażliwość.   Ta "Wielka księga wierszy. Abecadło rymów" Juliana Tuwima to solidne wydanie. Znajdziemy w nim najpiękniejsze wiersze tego autora w układzie alfabetycznym - i taki układ nam się podoba. W szybki sposób możemy odszukać nasze ulubione utwory. A są nimi między innymi: "Lokomotywa", "Ptasie radio", "Słoń Trąbalski" czy też "Dyzio Marzyciel".  Wiersze wzbogacone są pięknymi ilustracjami wykonanymi przez Marcina Bruchnalskiego. Zobaczcie jak one wyglądają... I te rameczki dookoła. Cudnie, nie? Pomagają one zrozumieć treść wierszy i zapamiętać je.  My po to wydanie sięgamy nie tylko przed snem, ale również w ciągu dnia. Ja jako nauczyciel przedszkolny z chęcią wykorzystam je w mojej pracy z przedszkolakami. Duże litery sp

"Sekretne życie strupków" - nasza recenzja

 Witajcie! Przeróżne otarcia jak i skaleczenia mogą się nam przytrafić w różnych miejscach i w różnych momentach. Jednak nasze ciało jest tak zbudowane, że wie jak rozpocząć walkę z tymi problemami. Książka "Sekretne życie strupków" od Wydawnictwa Debit zabiera nas w podróż w głąb naszego organizmu i nie tylko. Tekst stworzyła Ariadna Garcia Turon, a z języka katalońskiego przetłumaczyła go Karolina Jaszecka. Zapraszamy na naszą recenzję! Zaczniemy od tego, że książka jest naprawdę duża... Jej wymiary to: 25 cm x 28 cm. I ma solidną grubą okładkę. Co do ilustracji w wykonaniu Mariony Tolosy Sistere - są one charakterystyczne. Znajdą one zapewne i zwolenników i przeciwników. Nam się tak średnio podobają. To co znajdziemy w środku? Na początku przedstawia nam się Uraz. Informuje czytelników, że jego ulubionym miejscem jest podwórko i to właśnie między innymi tutaj jesteśmy narażeni na różne otarcia, siniaki, skaleczenia itp. Pokazuje w jaki sposób one powstają. Następnie dzieck

"Tomek i tata" Susanne Weber - nasza recenzja

Witajcie! Dzisiaj przedstawiamy Wam zbiór historyjek do wspólnego czytania (najlepiej dla taty i syna, lecz nie jest to warunek konieczny). Opowieści te świetnie sprawdzają się jako lektura na dobranoc dla 3-6 latków. A więc, przed Wami recenzja książki pt. "Tomek i tata" Susanne Weber od Wydawnictwa Debit. Historyjki nie są długie (mają ok. 3 strony), napisane są prostym językiem i dotyczą codziennych spraw Tomka, który jest przedszkolakiem i jego taty. Tata często znajduje rozwiązanie z trudnej sytuacji, potrafi doradzić i ma poczucie humoru. Tomek lubi dobrą zabawę, a poprzez różne doświadczenia poznaje świat razem z tatą.  Znajdziemy tutaj np. opowieść "o kichających gwiazdach", dowiemy się jak poradzić sobie z nielubianym przez dzieciaki sprzątaniem, czy też poznamy jak wyglądał męski dzień Tomka i jego taty. Niektóre historyjki mają pouczające przesłanie, inne są takie "zwykłe i codzienne", a jednak przyciągają uwagę małego słuchacza. Znajdziemy w ni